POCHWAŁA PRACOWITOŚCI. W czasach popularności rozmaitych talent show obowiązuje propaganda talentu, a nie pracowitości. Informuj młodego człowieka, że wartościowa jest wytrwałość, odporność na porażki i systematyczność.
PRZYKŁAD Z GÓRY. Pokazujmy dzieciom, jak można się uczyć, jak wiele jest metod utrwalania wiedzy. Najlepiej na własnym przykładzie – jest wiele kursów w Internecie dla dorosłych, o rozwój warto dbać całe życie. Kiedy sami stawiamy na doszkalanie się, nie tylko dajemy najlepszy przykład, ale też łatwiej znajdujemy z młodym człowiekiem wspólny język.
KULT WIEDZY. Pokazujmy na każdym kroku, że cenimy ludzi wykształconych. Podkreślajmy, że wiedza i specyficzne umiejętności nam imponują.
LUDZIE SUKCESU. Zwracajmy uwagę na to, że ludzie, którzy czegoś dokonali, nie zrobili kariery przypadkiem, tylko dzięki ciężkiej pracy i determinacji.
COACHING RODZICIELSKI. Zamiast presji, by Twoje dziecko wzięło się do nauki, stosujmy pytania: „Kiedy chcesz zacząć?”, „Ile czasu potrzebujesz, żeby to opanować?”, „Ile razy potrzebujesz to powtórzyć, żeby umieć?”, „Jaką ocenę chcesz dostać?”, „Co ci będzie potrzebne?”, „Czy mogę ci jakoś pomóc?”.
ROZBUDZANIE CIEKAWOŚCI ŚWIATA. W czasie pobytu dziecka w domu zachęcajmy do czytania książek, oglądania ambitnych filmów.
NIE KRYTYKUJ. Dla młodego człowieka nie ma nic gorszego niż wyśmiewanie jego niepowodzeń czy piętnowanie ich. Jeśli robi to rodzic, uczucie jest jeszcze bardziej bolesne. Jeśli zależy nam na wychowaniu młodego człowieka, który będzie pełny wiary we własne możliwości, nie możemy podcinać mu skrzydeł. Krytykowanie nie jest żadnym hartowaniem charakteru, szczególnie u wrażliwego młodego człowieka. Zamiast motywować dziecko do wytężonej pracy, może osłabić jego zapał i przede wszystkim zranić je.
ROZWIJAJ PASJE. Każdy z nas wykonuje i uczy się z przyjemnością tego, co lubi. Tak samo jest w przypadku dzieci. Nie ma się więc co dziwić, kiedy nasza córka lub syn lepiej radzą sobie np. z przedmiotami ścisłymi niż naukami humanistycznymi Wiedzę o zainteresowaniach i pasjach dziecka warto wykorzystać w motywowaniu. Nie wymagajmy od dziecka najlepszych ocen ze wszystkich przedmiotów, bądźmy wyrozumiali dla jego przedmiotowych upodobań.
Rodzice powinni dostrzegać starania dziecka, a przede wszystkim doceniać nawet niewielkie postępy. W ten sposób umacniają je w dalszych działaniach, dają mu nadzieję, dodają odwagi i tym samym wspierają jego samodzielność.
